“Jantje! Ga eens aanstonds zien
bij den varkensslachter Stien,
of hij varkenspooten heeft.”
“Varkenspooten! Beste moeder!
God bewaart elk mensch daarvan
en ook Stien, den goeden man”
“Ga en doe wat ik je zet.
Maakt je verder aanmerkingen,
je zult me tot straffen dwingen.”
Jantje ging nu heel bedaard
naar den winkel van den slachter,
denkend: hoe kom ik daarachter!
Stien stond juist aan zijn deur,
als gewoonte op zijn blokken,
met een buurmans kind te jokken.
Verder stond nu kleine Jan,
Stien zijn voeten aan te staren,
maar hij dorst het toch niet vragen.
En bedroefd ging hij naar huis:
“Moeder, ‘k heb niets kunnen zien,
want de varkensslachter Stien
had zijn holleblokken aan”.
Holleblokken zijn klompen
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.