Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
Er was er eens een poesje mauw
dat wel een visje eten wou
ze zocht er langs de vijverrand
door het ganse land
en wie zat er in het gras,
als dat de visser niet was
De visser zei:”lieve poesjelien,
jouw heb ik hier nog nooit gezien
wil jij me soms iets vragen?”
Het poesje bleef bedremmeld staan
en keek hem met grote ogen aan.
“kom, zei de visser toen tevree,
neem dat mandje nou maar mee
loop door de lange schaduwlaan
waar hoge populieren staan
naar Janssens boerderij,
daar ga je aan voorbij
tot aan het meer waar mensen vissen,
je kunt het gewoon niet missen
de lekkerste vissen van het land,
dan heb je gauw een volle mand.
Ga nu gauw, je zult het zien,
als je vlug bent poesjelien
zul je beladen huiswaarts gaan”
Voor de sterren aan de hemel staan
en zo snel als het licht
verdween het poesje uit het zicht.
Nou je begrijpt het wel, op een draf
ging het poesje erop af
langs de populierenlei
aan Janssens boerderij voorbij
ze zag die grote vijver daar
met sappige vissen, ja echt waar
heel veel vissen te over
zwemmend tussen het groene lover.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
