Stil staan een tweetal aan het strand te staren
Ja blank en bruin staan samen hand in hand
De wind waait door de blond en bruine haren
Zoo nauw verbonden kinderlijke liefdesband.
Ik weet nog goed, en zal het nooit vergeten
Daar aan de tijd onder de klapperboom
Dat ik zoo dikwijls naast jou heb gezeten
Voorbij, voorbij is nu die schoone droom.
Zeg aan ons kind, ons kleine lieve Nonja
Die eens mij noemen zal een slechte man
Dat er een pop zal komen van haar pappie
Zoodra hij daarvoor centen missen kan
Tabé, Nonja ik moet je gaan verlaten
Vergeet mij niet, dat ik jou liefde zwoor
Want blank en bruin zullen elkaar nooit haten
Dag lieve vrouw, ik ga naar Singapoor
Jij blanke man, jij wil terug naar Holland
Ver van het land, het land van suikerriet
Maar ben jij in dat mooie Holland:
Vergeet niet wat je in Indië achterliet.
Jij blanke man, als jij je soms verveelde
En aan dat mooie, verre Holland dacht
Ik bij jou kwam, en ik jou moest gaan troosten
Heb ik jou hart steeds weer in rust gebracht.
Een jaar daarna Sarina is gestorven
Een blanke man die viert zijn huwelijksfeest
En hij vergeet daarbij zijn zwarte Nonja
Die steeds voor hem het hoogste is geweest.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.