Als de nacht daalt in Marokko, en de smart mij overmant denk ik aan mijn lieve moeder, in dat verre vaderland. Aan mijn vrouw en aan mijn vrienden, en dan vreesde ik misschien, dat ik hen evenals mijn Holland nimmer meer terug zal zien.
Dat hier van de toekomst niets meer te hopen, zo’n leven op de duur is niet te doen. Uit wanhoop dat ik mezelf ga verkopen, en tekende voor het vreemdenlegioen.
Refrein: Als de nacht daalt in Marokko, en de smart mij overmant denk ik aan mijn lieve moeder, in dat verre vaderland. Aan mijn vrouw en aan mijn vrienden, en dan vreesde ik misschien, dat ik hen evenals mijn Holland nimmer meer terug zal zien.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
