Een jongen en een meisje
kwamen daar voor ’t eerst.
Stonden bij elkander
vreemd en stil bedeesd.
Toen heeft hij haar plots gezoend
op haar frisse wang!
En zong haar stil in ’t oor,
deze liefdeszang:
[Refrein:]
Bij de oude molen,
zweer ik je mijn trouw!
Vraag ik je mijn liefste,
wordt mijn kleine vrouw!
Bij de oude molen,
keren wij vaak weer,
Want daar komt de liefde
in ons hartje neer!
De jongen en dat meisje
werden toen een paar,
al die lange jaren
minden zij elkaar!
Vaak nog keerden zij terug,
naar dat plekje grond
Waar zij haar man en op zijn beurt
hij zijn vrouwtje vond!
[Refrein]
Bij de oude molen
zwoeren zij eens trouw.
Vonden zij elkander,
werden man en vrouw!
Bij de oude molen
keerden zij vaak weer!
Want daar kwam de liefde,
in hun hartje neer!
[Refrein]
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.