(Kees Pruis 1925) Met dank aan Marc Blokland (†) voor het insturen van de tekst
Hij hoort bij de zij, zij hoort bij de hij, Anders was ’t gedaan met die vrijerij. Bij de vrijerij hoort de maneschijn, Daarom moet je altijd met zijn tweeën zijn.
Refrein: Het is geen gein, in de maneschijn, Helemaal alleen in je eentje. Je liefdeswoord, wordt toch niet gehoord, Helemaal alleen in je eentje. Je kijkt toch niet in je eigen fieselemie, Je geeft je zelf geen zoen. En zit niet op je eigen knie, Je zingt toch niet je zelfde liefdeslied, Helemaal alleen in je eentje.
In de achtersteeg, grote chimpansee, En zelfs de poging in zijn eenzaamheid. Maar ze gaven gauw, een dik behaarde vrouw, Toen wilde ze toch wel en zong verblijd:
Refrein
Ieder jaar in Maart, roert de kat zijn staart, Je hoort de hele nacht miauw, miauw. De kater hoort zijn stem, en weet het is voor hem, En hij roept terug, miauw, miauw kom gauw.
