Home / Liedjes / In ‘De Witte Muis’

In ‘De Witte Muis’

(uit periode 1938 - 1940, uitgevoerd door: Louis Noiret)

Ergens in Nederland staat een barak,
daar dienen een aantal soldaten.
Eenzaam en zonder een beetje vermaak,
in de rimboe van alles verlaten.
De jongens die sloegen de handen in een,
zijn zelf een cantine gaan bouwen.
Gedoopt met de naam van een heel aardig dier,
gemakkelijk om te onthouden.

Refrein:
Jongens zet ‘m op
in ‘De Witte Muis’ met de twee rooie oogies.
Jongens zet ‘m op
want je voelt je thuis in ‘De Muis’ dat is logisch.
De koffie is heerlijk, de koekjes zijn fijn.
Alleen het biljart moet je meester op zijn.
Want de ballen die rollen met boogies,
in de ‘Witte Muis’ met de twee rooie oogies.

Als je ‘De Muis’ eens van binnen bekijkt,
geloof me het is om te gillen:
stoelen te weinig en tafels teveel,
en toch zou ‘k ’t anders niet willen.
Het buffet is wel klein maar toch ruimschoots voorzien,
van alles is er steeds te krijgen:
modelpapier, zeep, schoensmeer, veters en band
om van een pot stroop maar te zwijgen.

Refrein

’s Ochtends om tien uur begint al de pret.
De koffie staat lekker te stoomen.
Onder ’t genot van een fijn bakkie troost
dan zit je gezellig te boomen.
Je leest dan je krantje, je schrijft er eens wat
of lokt je soms meer ’t groene laken?
Dan daag je je slapie heel vriendelijk uit,
om twintig van rood te gaan maken.

Refrein

’s Avonds na diensttijd dan is ’t er vol
en kan je daar iedereen vinden.
’t is er zoo echt, zoo’n gezellig rumoer
dan voel je je bent onder vrinden.
En als de muziek van de radio klinkt,
vergeet je je daaglijkse dingen.
Dan worden de jongens als kind’ren gelijk,
En hoor je het heele stel zingen:

Refrein