‘k Ben alles kwijt, m’n rust…. m’n ijver, Ik loop te dwalen dag en nacht, De dochter van een ezeldrijver, Heeft mij het hoofd op hol gebracht!
Refrein: Ik zing mijn serenade, onder de balustrade, Ik volg je en ik sta hier met m’n ezeltje, Dat balkt ia-ia-la-ia! Jij blijft maar altijd zwijgen, Niets is uit jou te krijgen. Jij zegt geen woord, geen boe of bah, O luister naar mijn lied, Signorita. I-a………………. i-a …….. i-a…….!
Om kennis met haar te gaan maken , Heb ‘k dagelijks haar stal bezocht. Mijn geld begint nu op te raken, ‘k Heb niets dan ezeltjes gekocht …………………
Refrein
Een ‘ezel” noemen mij m’n vrinden, Ik balk en loop in ezelpas. En nergens kan ‘k m’n rust meer vinden, Ik droom van distels en van gras…………………..
Refrein
‘k Zing als de zee, ’t oneindig wijsje , Tot zij me eens haar hartje biedt, Want bij mijn aardig ezel-meisje, Zinkt Napels schoonheid in het niet……………….
