Kijk je nog eens om?

De Theater-directeuren
Klagen alle steen en been,
Er zit geen geld onder de menschen,
Waar moet dat dan toch heen.
Schouwburg en opera
Worden haast niet meer bezocht,
Maar komen er vreemde artisten,
Dan is alles uitverkocht.

Refrein:
Dan zingen ze ringel rangen rijen heen en weer,
Een dag te voren is geen plaatsje te krijgen meer.
Dan is alles uitverkocht en alles vol als mut
Dan zeggen ze nog dat er geen geld onder de menschen zit,
Dan zeggen ze nog dat er geen geld onder de menschen zit.

Als men ’s avonds eens gaat loopen,
Over plein en vlamingstraat,
Ziet men dames heele hopen,
Roode blosjes op ’t gelaat.
Loopen dan de exerceeren,
Tot in ’t hartje van den nacht,
Totdat ze een der heeren,
Stevig hebben in hun macht.

Refrein:
Ze dansen ringel rangel rijen dag en nacht,
Of dat ze ’t plein en vlamingstraat hebben gepacht.
Ze kijken o zoo vriendelijk tegen ieder man,
Maar als je gesjochten bent kijken ze je niet an,
Maar als je gesjochten bent kijken ze je niet an.

Dikwijls zegt een man van zaken,
Vrouwtjelief ik vind je lam.
Doch ik moet een reisje maken,
Zakelijk naar Amsterdam.
Liever was ik thuis gebleven,
Want het reizen vind ik naar,
Maar des avonds zie je ‘m zweven,
Op de nes die huichelaar.

Refrein:
Daar danst ie ringel rangel rijen heen en weer,
De lieve nachtchanteuze zoent ie en nog meer.
Trakteert champagne, stelt zich aan gelijk ’n graaf,
En telegrafeert zij vrouwtje je ventje is zoo braaf,
En telegrafeert zij vrouwtje je ventje is zoo braaf.

Wat ze al niet prakkiceeren
Voor de mode van de vrouw,
Elke maand is er wat anders,
Want de mode verandert gauw.
En haar hoeden potverdikki,
Nimmer zag ik ze zoo groot,
Als je een dame ziet dan schrik je,
Op mijn woord, je half dood.

Refrein:
Ze dansen ringel rangel rijen heen en weer,
Met hoeden van een halve meter en nog meer.
Mijn vrouw die heeft een hoed, dat zeg je nu niet gauw,
Want thans zegt iedere man mijn hoed die heeft een vrouw,
Want thans zegt iedere man mijn hoed die heeft een vrouw.