(Eddy Christiani) Met dank aan Ingrid Ouwerkerk voor het insturen van de tekst
De prairie-maan schept romantiek ’n Cowboy zingt melancholiek Hij slentert voort, staart naar de lucht En zachtjes klinkt ’n diepe zucht
Refrein: Ook een cowboy heeft wel eens verdriet Ondanks dat hij bij ’t kampvuur zingt Dan hoor je de stemming uit z’n lied Dat in mineur zachtjes klinkt Want z’n accoorden vervangen woorden Die zoveel zeggen dat zij het leed Daarin weerleggen Ook een cowboy heeft wel eens verdriet Ondanks dat hij bij ’t kampvuur zingt
’n Lange weg ligt achter hem Je hoort maar steeds die zware stem Die stem waarin de weemoed klinkt Maar morgen weer de vreugde zingt
