Veel jaren gaan heen , leef je ’t leven alleen,
Met z’n zorgen, z’n vreugd en z’n leed.
Maar eens op en keer, roept je hart je toch weer,
Naar de plek, waar je ’t ouderhuis weet.
Refrein:
Thuis thuis weer te zijn,
In het tuintje vol geurend jasmijn,
In een stoel bij de haard,
Door je moeder bewaard,
Voor de zorgen van ’t leven gespaard.
In een wereld vol schijn, kan er niets beter zijn,
Dan een veilige haven die wacht.
Want jong uit het nest, voelt een vogel het best,
Hoe de wereld soms afmat en jacht.
Refrein
Eens komt dan de tijd, dat het leven vol spijt,
Voor het laatst een ‘vaarwel’ toe bedenkt.
Gedachten gaan vlug, naar ’t verleden terug,
Waar een moederhart vreugde je schenkt.
Refrein
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.