Recht op van lijf, recht op van ziel, Dat is een stand naar mijn behagen. ’t Zij, dat ge een’ staatsierok moogt dragen, ’t Zij, dat ge een’ buis draagt of een kiel, Recht op van lijf, recht op van ziel!
En buig’ men ooit zijn hoofd of knie, ’t Zij dan alleen voor God, den Here! Voor elk, wien men als braver ere, Voor ieder, dien men wijzer zie, Voor die slechts buig’ men hoofd of knie.
Maar anders – recht van lijf en ziel, In vreugd’ of leed, door heel ons leven. Niet links, niet rechts, maar ’t hoofd geheven, Wat of er buig’, wat of er kniel’, Dat ’s Nederlands, naar lijf en ziel!
