Holland één

Nu de donder der kanonnen,
Boven alles wordt gehoord,
Nu de dreun der zware hamers,
Door den oorlog wordt versmoord,
Nu het hijgen van den arbeid,
Door den doodsgil is verstomd,
Staan wij allen vastberaden,
Voorbereid op wat er komt.

Alle mannen zijn nu broeders,
Geen verschil van rang of stand,
Alle vrouwen zijn nu zusters,
Voor ons eerlijk vaderland.
Holland staat daar met zijn legers,
Zwaar gewapend tot den strijd,
Om zijn hoogste volksbelangen,
Klaar voor zijn onzijdigheid.

Na een pracht-mobilisatie,
Bleek ons volk voor alles klaar;
In de forten, aan de grenzen,
Eensgezind in het gevaar.
Iedereen begreep zijn plichten,
Iedereen heeft ze gedaan,
Jong en oud blijft ze volbrengen,
Met de Padvinders vooraan.

Holland zal geen honger lijden,
Heeft minister Treub gezegd,
Leve Treub en zijn confraters,
Met hen maakt hij alles recht.
Overvloed is er aan voedsel,
Overvloed aan vleesch en graan,
Geef nu geld om te betalen,
En dan is de nood gedaan.

Nu zoovelen onzer mannen,
Naar hun posten zijn gegaan,
Dient door hen die achterblijven,
Even snel hun plicht gedaan.
Holland steunt uw werkeloozen,
Duizenden zijn nu in nood,
Holland steunt uw werkeloozen,
Duizenden zijn zonder brood.

Wilhelmina van Oranje,
Onze wijze Koningin,
Gaat weer voor in alle zorgen,
Van ons groote volksgezin.
Ernstig door den Prins geholpen,
Wijdt ons Koninklijke Huis,
Al zijn krachten aan ons welzijn,
En dat van het Roode Kruis.

Wat door taaie, stalen hersens,
Jarenlang was uitgedacht,
Werd door taaie, stalen spieren,
Even wonderlijk volbracht.
Driemaal honderd duizend jongens,
Goed gewapend en gekleed,
Waren rustig en manhaftig,
Voor hun zware taak gereed.

Troelstra en Partijgenooten,
Katholiek en Liberaal,
Anti-Revolutionairen,
Zij aan zij nu allemaal.
Geen verdeeldheid, geen partijen,
Allen even groot en klein,
De partij die allen kiezen,
Is nu: Hollander te zijn.