Home / Liedjes / Knaolster madelon (Wubbegien)

Knaolster madelon (Wubbegien)

Schrijver: A.M.J. Deelman
Op de melodie van: Mil. Marsch le Madelon
Met dank aan Bob v.d. Brink voor het insturen van de tekst

Wie hadden soms as jongens raore kuren,
Wie binnen vaok naor Klooster T’r Aopel gaon,
Daor ston ain huus mit klimop op de muren,
“Het Boschhuus” was daor aibels wied vandaon,
Daor woond’ ain wonder nuver wicht,
Zoo laif was gainend en zoo fien,
Zai har zoon duvels knap gezichie,
Wie nuumden heur ons Wubbegien.
We dreumden ’s nachts van heur, wie dochten daogs aan heur,
Zai was wel hail gewoon, maar gong veur een engel deur.

Refraaaain.
As Wubbegien ons den ain doetje gaf,
Den konden wie ons haart schier heuren slaogen,
En jong den gong ’t ons nooit te straf,
Den dus wie heur van alles vraogen.
Ons Wubbegien dei was veur ons zoo goud,
Kneep j’ heur in d’ aarm, den dee het heur gain pien.
Leuf vrij mie, alles was heur goud,
Wubbegien, Wubbegien, Wubbegien.

Ain van ons dei wuur verlaifd in ’t bloud,
Dei is allain ais naor Ter Aopel gaon,
En zakt’ ook in de schounen hom de moud,
Toch bleef e veur heur klimop huussie staon.
Hai vruig heur om zien vrau te worren,
Hai wol d’r eerder nait vandaon.
Maor ’t wichie zee aan hom, en kneep hom in zien aarm,
‘k Bin nait allain veur die, veur aalmaol vuul ik waarm.

Refraaaain.