In Spanje, in het zonnige Sevilla
Daar woont een lieve schat, ze heet Marina
Ze danst in ’t café La Cucaracha
’t Is daarom ’s avonds altijd even vol
Je vindt er praktisch iedere torero
Die zwaaien dan geestdriftig hun sombrero
En roepen luid: Marina, yo te quiero!
Zo brengt ze iedereen ’t hoofd op hol
Marina, Marina, Marina
Kom dans nog een keertje voor mij
Marina, Marina, Marina
Dan maak je m’n hart weer zo blij
Als ik jou zie draaien
Met je rokken zwaaien
Dan sta ik in lichterlaaie
Dat doet m’n tempr’ament
En wil je met me trouwen
Laat ik een villa bouwen
Ja, ’t zal je nooit berouwen
Wanneer je bij me bent
De centjes bleven steeds maar binnenstromen
want elke Don José bleef daar graag komen.
Voor hen was zij het meisje van hun dromen
Maar toch ging zij met geen van allen mee
Tenslotte dorst ’t één van hen te wagen
Marina om haar handje te gaan vragen
Haar antwoord maakte hem totaal verslagen
Ze zei: Ik trouw de baas van het café!
Marina, Marina, Marina
Kom dans nog een keertje voor mij
Marina, Marina, Marina
Dan maak je m’n hart weer zo blij
Als ik jou zie draaien
Met je rokken zwaaien
Dan sta ik in lichterlaaie
Dat doet m’n tempr’ament
En wil je met me trouwen
Laat ik een villa bouwen
Ja, ’t zal je nooit berouwen
Wanneer je bij me bent
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.