
Ik heb een mooie keurige,
een mooie keurige pop.
Met heldere blauwe oogjes,
een porseleinen kop.
Ze heeft ook nog een hoedje,
een hoedje met een veer.
Een parasol met ketting,
ik weet niet wat nog meer.
Ik heb ze laten vallen,
die mooie keurige pop.
In honderdduizend stukjes,
nu is mijn pop kapot.
Wat moet ik nu beginnen,
ik schrei mijn oogjes rood.
Wat moet ik nu beginnen,
mijn pop, mijn pop is dood.