Er was een kleine krullenbol,
3 jaar oud,
die liep thuis van zijn moeder weg
was dat niet stout?
Ja dat was stout,
ja dat was stout.
Hij pakte een lekker appeltje,
een sneetje brood.
En zei: “Ik ga de wereld in,
ik ben al groot,
ik ben al groot,
ik ben al groot.”
Er kwam een grote hond toen aan,
woef, waf, waf,
hij pakte de kleine krullenbol,
zijn boterham af,
zijn boterham af,
zijn boterham af.
Hij huilde dikke tranen.
Daar kwam moe.
Hij liep toen weer met moeder mee,
naar huis weer toe,
naar huis weer toe,
naar huis weer toe.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.