Kattenburg, waar ben je gebleven
Waar zijn al je mensen met hun harten van goud
Kattenburg, ze moesten allemaal verhuizen
Want jij, je werd immers zo oud
Maar velen konden jou niet verlaten
Het werd voor hen een schrijdende pijn
Daarom zijn ze ook bij jou gebleven
Hun namen zullen altijd met jou verbonden zijn
Jij bewoonde vele soorten mensen
De een had armoe, de ander weeld`
Maar nog nooit is er een bij jou verkommerd
Want van jou weelde werd er altijd meegedeeld
Wij konden jou alles toevertrouwen
Jij wist onze geheimen, ons lief en ons leed
Daarom zal het ons altijd berouwen
Wat het kleine woordje ”sanering” ons deed
Maar nimmer zullen wij jou vergeten
Want binnen jouw muren waren wij rijk
Jij was voor ons een oude glorie
Ook al gooiden ze soms je naam door het slijk
Wanneer er een jong paartje ging trouwen
En ze toonden zich trots in hun volle ornaat
Dan vierde jij mee, Kattenburg
Want jij vormde een menselijke erehaag op straat
Maar wanneer er een uitvaart geschiedde
Iets liefs, een kennis of een goed buurtje ging heen
Dan toonde, jij Kattenburg je volle medeleven
Want nimmer stond je met het verdriet alleen
Maar eens zal je weer herrijzen
Maar niet meer met de mensen van toen
Daarom vol dankbaarheid en herinneringen
Neem ik afscheid van jou, Kattenburg
Met een innige… zoen
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.