Met dank aan William Elskens voor het insturen van de tekst
Soms ben ik zomaar aan ’t dromen
over mijn vergane jeugd
over mijn fouten en gebreken
over mijn verdriet en vreugd
over de warmte die ik mocht voelen
als ik iets goeds had gedaan.
Over boze en brave mensen
die mijn wegen hebben gekruist
over mensen die ik lief had
maar mij voorgoed hebben verguist
over grote en kleine dingen
die mijn hart hebben vervuld.
Over de dagen dat ik wil zingen
maar in weemoed ben gehuld
over honderdduizend dingen
die nog komen en zullen gaan
over mensen die soms huilen
als ze alleen in het leven staan.
Over al die droeve ogen
die met tranen zijn gevuld
over monden die vaak logen
en geen liefde hebben geduld
over geluk dat men moet zaaien
waarvan de oogst vaak is mislukt.
Over gelukvogels die maar moeten grijpen
het geluk valt in hun schoot
over pechvogels die niet begrijpen
waarom ze leven in de goot
over de ontelbare mensen
die op deze wereld zijn
maar nooit of nooit tevreden
met zich zelve zijn.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
