Ik droomde van een gouden vogel
Bezet met edelstenen en vleugels van satijn
Zij nam mij mee naar de hoogste sferen
Om te plukken diamanten smaragden en robijn
Doch mijn mandje had geen bodem
Toch bleef ik plukken aards als ik was
Tot ik vermoeid van onder haar vleugels glipte
En naakt terug plofte op mijn harde matras
Waarom onderkennen wij niet die ene
Die liefde wilde geven om wat je bent
In een ieders leven eens te beleven
Waaraan voorbij is gegaan en niet herkend
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.