Vanaf haar schouder rolde mijn traan
 Wederom liet zij mij passief begaan
 Koud klinkt haar stem toonloos verbeten
 Is het zo ver leg je nu weer zo te zweten
 Eens mijn prinses een bloem zo mooi
 Nu een feeks losgebroken uit haar kooi
 Heimelijk wend ik mij af wil alleen zijn 
 En duik ten onder in een poel van pijn 
 Frigide ongeïnteresseerd koud als een vis
 Sedert vele jaren alles wat er van haar over is 
 Mijn behoefte wetend genoegzaam negerend
 Geniet jij valselijk mij kleinerend