
In de verzengende hitte
gebogen onder zijn last
plukt een man de koffiebonen
haast op de tast
Een schamel loon is straks zijn deel
voor zijn lange werkdagen
oud en versleten voor zijn tijd
maar nooit hoor je hem klagen
Hij weet wel dat het beter moet
maar mist daarvoor de kracht
peinzend drinkt hij zijn koffie
recht zijn rug en wacht