Met dank aan Adriaan van Dam voor het insturen van de tekst
Ik had gedacht dat het vannacht wat af zou koelen Maar nee hoor, het bleef buitensporig heet Mijn vrouw en ik, we dreven weg in eigen zweet Ondanks het feit dat w’ons onthielden van het kroelen
We waren luchtig tot de naakte huid ontkleed Toch wilden we elkaar het allerliefst niet voelen Het bleef bij veel gedraai en zeer onrustig woelen Wat ons uiteind’lijk geen van beiden slapen deed
Al telt ons huwelijk dan ook bijna veertig jaren De lieve lust is nog niet helemaal vergaan Te zoenen, strelen en zo af en toe te paren
Maar met de hittegolf komt weinig meer tot staan Ik zal de dag tot in de hoogste hemel roemen Da’k Erwin Krol het woordje “NACHTVORST” weer hoor noemen
