Met dank aan Willem van Baardewijk voor het insturen van de tekst
Hoor huiver stil hoor je gebeente kraken, om diep heel diep te gaan, jezelf te zien O wee O wee valt voor de donder nog niet mee.
Slijp je zwaard want angst en pijn zal je nu deelachtig zijn.
Verdediging heeft echt geen zin het zwaard verroest, de spiegel ga je in.
Je jankt en krijst eerst valt je lijst steeds minder blijft erover.
Duisternis is nu je kleed en wat er dan nog rest is zweet.
De koude angst duurt nog het langst kan uren dagen maanden zijn . Totdat het voelen van de pijn je heel maakt, niet meer verloren je schreeuwt ‘IK BEN GEBOREN’
