Met dank aan Willem van Baardewijk voor het insturen van de tekst
Vannacht waren zij er weer: De monsters Fantomen De braakballen van mijn oude geest.
De ellende was groot, Om na zeven zelfmoordpogingen nog niet wakker te worden, zouden normale mensen minstens een bushokje in elkaar tremmen.
Daar mijn oude zieke geest, normaal zijn, niet toestaat en zijn niet te stuiten ongerichte verdrongen woede liever omzet in: Lelijke gnomen Monsters van hoog gehalte Verkrampte zieltogende spinsels Gebroken spiegels Zevenkoppige vuurspuwende draken die zich tegen mij keren, blijven alle bushokjes in mijn omgeving heel. Nee ik zal je zeggen ‘dat ik ze liefheb en met hand en tand zal verdedigen. Dus Weest gewaarschuwd.
En als dan eindelijk de morgen aanbreekt, mijn pijnlijk bezweet lijf als winnaar uit de strijd opstaat, weet ik dat alles dan pas goed zal komen als de uitslag Italië-Nederland mij zal bevredigen. Zo niet, Blijf ik het ergste vrezen.
