Home / Gedichten / In memoriam mijn ouders

In memoriam mijn ouders

Met dank aan Kees van Baardewijk voor het insturen van de tekst

Soms wordt wat halfvergeten leek weer werkelijkheid.
Een geur, een klank, een stem, voert terug voorbije tijd.
De dag een lange straat, de huizen grauw en dicht,
dan onverhoeds, een steen wordt opgelicht.

Een vrouw van vroeger, heb ik haar ooit ontmoet?
Maakt al vertellende mijn dag toch goed.
In woorden van herinneringen vol,
spelen mijn ouders, lang reeds dood, een rol.

Haar stem verbindt de oevers van twee tijden,
of het vanzelf spreekt, zijn we samen (lijden
om wat de dood ons aandoet, zal nog komen),
nog delen we ons leven, dromen onze dromen.

Die in de Here sterven, blijven ons heel nabij:
straks roept Hij met een woord
hen van de overzij.