Met dank aan Henk van der Helm voor het insturen van de tekst
Ik was nog jong van jaren, zat in de vierde klas. En hoorde dat de nieuwe meester, een vreselijke boeman was. Ik heb hem leren kennen, herkende hem aan zijn kruin. Zo kon er maar eentje hebben, ja, dat was Meester Bruin.
Soms had ik nare dromen en wist niet waar ik was, droomde van die nare meester, die uit de vierde klas. Ik kan hem niet vergeten, herken hem aan zijn kruin. Zijn hoofd was heel bijzonder, ja, dat was Meester Bruin.
Ook in mijn latere jaren, achtervolgde dat beeld mij vaak. Als even iets mij tegenzat, dan was het altijd raak. Eén beeld komt steeds weer boven, een geest maar met een kruin, ik kan mij niet vergissen, ja, dat was Meester Bruin.
