Het gordijn
achter mij,
vanwege de wind.
Mijn stem
altijd zachter,
vanwege de wind.
Voor mij
altijd de poëzie
van late woorden,
vanwege
het kleine licht.
Klein licht
maakt mijn woorden
blauw en rond,
niet groot,
waarom zou ik?
Klein
ben ik
in mijn laatste woorden
en bid ik
‘Laat mijn woorden
de wind
niet inhalen’
Pas morgen,
bij groot licht
zal ik brullen,
donderend
de dag in gaan,
grote woorden spreken.
Pas morgen
als de wind slaapt.
Voorlopig hou ik
het eeuwig klein.
Waarom zou een muis
een olifant worden
hoeft helemaal geen vraag te zijn .
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.