Een week of vijf geleden werd ze broeds,
begon op haar manier een nest te bouwen.
Het leek naar niets, ’t was ruw en onbehouwen.
Zo’n krakkemik beloofde niet veel goeds.
Toch bleek het aan de eisen te voldoen
want elke dag bezorgde ze een eitje,
tot negen en toen ging ze voor een tijdje
genieten van haar tussentijds pensioen.
Behoedzaam zwemt ze in de vijver rond,
een moeder die gebukt gaat onder zorgen,
gevaren vrezend, al dan niet verborgen,
met pluizig donzen pullen om haar kont.
Hij staat op dak de daalhoek te bepalen
waaronder hij zijn avondmaal gaat halen.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.