Met dank aan Henk van der Helm voor het insturen van de tekst
De haven, de pieren, de netten, de kleuren. De viskisten, oud met heel eigen geuren. De trossen, de ankers, oud ijzer voor’t oog. Dat is een haven, die houden wij hoog. De haven, het thuisdoel van al onze reizen, daar wil iedere zeeman, zich steeds bewijzen.
Elke jongen droomt vaak van de zee, elke man wil ook altijd varen. Van lichtmatroos tot kapitein, naar de zee, met al de gevaren. In de haven is het begonnen, je eerste start op een oude schuit, je voer als ketelbinkie, voor het eerst de haven uit.
De kabels, de vaten, de namen van schepen, ieder ding op de kade met een eigen verhaal. De vrouwen en kinderen en steeds weer de tranen, ook dat is de haven, hoort er allemaal bij. De terugreis, de drang om toch weer te gaan, ook dat is een zeeman en dat is zijn baan.
