Nee
Ik ben niet meer.
Ik ben verborgen in de zinnen
Opgegaan in het boek der boeken.
Natuurlijk
heb ik je gezien,
slechts zo diep
als ik mezelf kon zien.
Stuntelend
op dezelfde weg.
Toen ik je de weg vroeg,
keek je mij aan
met in je dwalende ogen
dezelfde vraag.
Nee
Ik vraag niet meer.
Ik zal wel zien
Ik ben mijn eigen ogen geworden.
Had ik niet,
het eerste felle licht gezien
van iedere geboorte.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.