Met dank aan Jannie van der Scheer-Scheper voor het insturen van de tekst
In mijn kruidenbak is een vreemde gast geplant, met rode bloemen. Nietig steken de bloempjes van de kruiden af tegen het helrood. De zwoele wind laat haar buigen en dansen; haar zaden zijn gif. Het moederkruid rilt heel even bij zijn streling; haar zaad is helend. Ribesgeur waait over, de zuidenwind draagt me in de tuin van verlangen…
