Maak uw keuze
Bekijk ook
223
Zeemansgraf
Met dank aan Ivan Grud voor het insturen van de tekst
Met olijftak omrande viermaster oogde verbleekt
alsof zij reeds rouwden
anker op de hand verschrompelt eens krachtig
kon niets meer houden
stoere tattoo trots teken van weleer
nu een spookschip de olijftak een veer
De oude zeeman sleet zijn dagen langs de Maas
turend in de verte met getaand gelaat
miste hij schip en maat
Het water gekrijs van meeuwen, de Jan van Gent
gure wind ruisen der golven
dat hij zo goed kent
Leven lang op zee gezworven avonturen de wilde vaart
zij was zijn grote liefde geen vrouw die het evenaart
De zee met herinneringen die hij altijd bij zich draagt
graag had hij op haar willen sterven
als zij het had gevraagd
Zijn vrienden
zij zouden nimmer wederkeren
om ook nooit meer aan meren
uit het duister van de nacht
Vermoeid zet hij zich neder
daar op die verlaten ka
gezang der meerminnen in zijn gehoor
zoet zalvend zijn de woorden
velen gingen hem reeds voor
Berustend glijdt hij in het water
omarmt door de nimf die hem kust
boven hem sluiten zich de golven
dan ervaart hij de serene rust
De stilte die is te horen
wordt dan slechts onderbroken
door een witte schreeuw
de drager van zijn ziel
vertrokken is de meeuw
SeniorPlaza.nl
Menu
Interactie
Populair
Nieuwsbrief
Copyright © 2025
