Met dank aan Jeanne Coosemans voor het insturen van de tekst
de avond houdt de adem in niet méér dan één ogenblik zeg geen vaarwel toch ben je niet gebleven
in de stilte van de uren heb je met hart en ziel je lijden meegenomen
uw verlangen was het de gebroken vleugels af te leggen bevrijd van pijn gewichtloos in de ruimte te zijn niets heeft je nog weerhouden de vaderlijke ogen te sluiten
gedreven naar de pijnloze rust waren we van je heengaan bewust
