Dit kinderversje werd rond 1950 aangeleerd op de bewaarschool bij de zusters van het Heilig Sacrament te Brakkenstein (Nijmegen). Met dank aan Ben Kok voor het insturen van de tekst
De haan, die wilde op de toren staan Hij sprak, ik vlieg er aanstonds heen De kippen kakelden er doorheen Oh beste haantje, doe het niet Maar het haantje luisterde tòch niet
Daar vloog het kleine haantje heen De kippen schreeuwden er doorheen Hij komt er niet, hij komt er niet Maar het haantje kwam er wel
En zie, daar stond hij trots al op de toren Beneden kon men zijn kraaien horen Toen brak een stormwind los Het haantje viel, hals over kop Vanaf de toren naar benee
Daar lag het haantje, bijna dood Het geschrei en het verdriet was groot Nog even bleef het haantje leven Om de kippetjes raad te geven
Toen stierf het haantje, wat een straf De kippetjes droegen hem naar het graf Op zijn graf heeft men geschreven Wees maar nooit trots zoals ik was Want zo komt straf altijd te pas
