Broekman wou een pijpje roken
Maar papa zei: ‘Ben je mal,
Roken voegt jou niemandal.
Moeder zal j’ een papje koken
Later zullen wij eens zien
Als je groot ben dan misschien.’
Broekman moppert in zijn hoekje:
‘Ben ik nu dan nog niet groot?
‘k Zit niet meer op moeders schoot
En ik lees al in mijn boekje.’
Toen hij dacht dat pa ’t niet zag,
Sloeg hij eindelijk zijn slag.
Broekman sloop toen stil naar boven
En stak toen de brand er in.
Toen had broekeman zijn zin
En hij dampte als een oven.
Maar wat later is geschied,
Jongens dat verklap ik niet.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.