Toetmozes de derde

Zeg, ken je Toemozes de derde, de koning van Rabat,
hij waste zijn beide voeten, elke avond in het bad.
Hij waste eerst zijn linker en dan zijn rechterbeen,
maar op een kwade avond, stak hij zijn grote teen,
in het gaatje van de afvoer, en dat gaf heel wat last,
want toen de koning opstond, zat die grote teen muurvast.

De koning begon te roepen: ‘Johanna kom eens vlug!
Mijn teen zit in de afvoer en het ding wil niet meer terug.’
En op zijn luide roepen verscheen de koningin,
met zeventien lakeien en een oude hertogin,
er kwamen ook soldaten en een forse generaal,
die commandeerde dadelijk: ‘Hup, trekken allemaal’.

Ze trokken wat ze konden, ze werden paars en rood,
totdat de koning jammerde,: ‘Houd op toch, auw mijn poot…’
De hofarts werd geroepen, en die verscheen meteen
Hij keek en zei toen even: het spijt me van die teen
Waar is mijn likdoornmesje, het doet maar even pijn
Twee sneetjes en u zult weer op vrije voeten zijn.

Breng die sukkel naar de kelder en bindt hem stevig daar,
ik wil mijn teen niet missen al zit ik hier een jaar.
Zo zat de arme koning, boos op de badkuiprand,
de hele lange nacht door en ’s morgens schreef de krant,
‘Wie helpt de arme koning wie helpt de arme man,
Hij zit vast in zijn badkuip, hebt u misschien een plan?’

Wie las die vette koppen, Hein in zijn smederij.
Hij zei: ‘Zeg vrouwtje hoor eens, dat is net iets voor mij.
Geef gauw mijn tas met spullen, mijn tangen en mijn boor,
let jij goed op de winkel, ik ga er vlug vandoor.’
Hein zei tegen de lakeien: ‘Kom laat me er even bij,
dat varkentje wassen is een peuleschil voor mij.’

Hij zaagde en hij vijlde, hij gaf een vlugge ruk,
het ijzer piepte even en het roostertje was stuk.
Een lakei begon te juichen, de koning riep: ‘Hoezee,
daar heb je mijn grote teen weer’ en hij danste vrolijk mee.
De koning zei: ‘Johanna, kind wat een nacht was dat,
nooit in mijn hele leven, ga ik nog in het bad…’