Toosje smulde in een hoekje Van een lekker krentekoekje. “Geef mij ook een stukje dan” Zei haar kleine broertje Jan. “Nee, nee, nee!” zei onze Toos En ze keek zo boos, zo boos. Toen hield zij haar koekje vlug Weg voor Jantje op haar rug. Maar bij Toosje in het hoekje Zat een hondje dat keek naar ’t koekje. Koekjes lustte hij zo graag En ’t kwam zo laag, zo laag… “Hap! “ zei Bello en meteen Liep hij met het koekje heen. O, dat was een naar geval, Nu had Toosje niemendal.
