Houten klaas

1 reactie

1. Cor Heuvelmans

   9 augustus 2013 om 23.43

   Hier het oude gedicht.

   De sprokkellaar 14
   Kromme klaas had hout gesprokkeld
   Tot herstelling van zijn hut
   ’t was een flinke gezonde kerel
   Nie heel bang en ook nie prut
   Krek zat ie te kloppen kloppen
   Boven op z`n strooien dak
   Toen een kale klerk van het raadhuis
   Hem daar bezig zag en sprak!!!
   Klaas van het hakken van die takken
   Motte gij mergen in het kot
   En gij blijft voor veertien dagen
   Zee de rechter achter het slot
   Klaas zee niks,,en dacht ik zal gek zijn
   Zelf naar `t spinhuis toe te gaan
   Willen ze me komen halen
   De ze komen ik zal ze staan
   En verdraaid daar komen `s mergens
   Twee gendames aan zijn huis
   Klaas sloot gauw de deur van ´t hutje
   Hield zich stil stil als een muis
   Bong! zo klonk het, Klaas doe open!
   Open doen zee Klaas, waarom
   Wel ge mot naar het spinhuis kerel
   Veertien dagen, open kom
   En wie bende gullie heren
   Wij gendarme,,,,,lompe vent
   Daar geloof ik niks van niks nie
   Hedde gullie een patent
   Let op de kleren domkop
   Op de wapens die ge ziet
   Oooo zo´n kleed kan ik ook wel aandoen
   Kleedsel maakt de man nog nie
   Of ze riepen of ze scholden
   Klaas gaf hun geen antwoord meer
   En toen…´t hutje bleef gesloten
   Keerde men naar ´t raadhuis weer
   Toen ging ook den burgemeester mee
   Toen waren ze mee z´n drieen
   Open zei de burgevader
   Nee zei Klaas… ik ken jou nie
   Ik ben mijnheer de burgemeester
   Klonk het weer, doe open gauw
   Is het zeker, ik geleuf er niks van
   Neeen ik open nie voor jou
   Toen vertoonde de edelachtbare
   De medaille op zijn borst
   Zie zij hij, dit is het teken
   Van zijn maiesteit en vorst
   En wip, daar ging de zware grendel
   In een oogwenk van de deur
   Mar Klaas stelde de gendarme
   Voor de tweede keer teleur
   Ze doorzochte heel het huiske
   Zolder, kelder, hoek en kast
   Kromme Klaas wier nie gevonden
   Waar die vent gebleven was
   Haaa daar horen de gendarme
   In de schoorsteen we geraas
   Kek daar stond tussen aard en hemel
   Boven zit de kromme Klaas
   Heeee kom uit zo schreeuwen beien
   Houde ons nou voor de gek
   Doe de deur toe zo riep de kromme
   `k zit hier in de kouwe trek
   En terwijl ze staan te gapen
   Maakt de sprokkellaar kort en goed
   Floep daar gooit hij naar beneeen
   Een twee drie een wolk van roet
   De gendarme, wrevend kloppend
   Zich verschuilend in hun kraag
   En toen ze in de hoogte keken
   Kregen ze een tweede laag
   `t waren net twee zwarte duivels
   Zonder horens zonder steert
   Kwaad als heksen, schelden,razen
   Stonden ze aan den vuile heerd
   Is de deur nog nie gesloten! Akelig volk
   `k zal hier kou gaan zitten lijden
   Brrrrr daar viel een derde wolk
   Toen wier een der mooie mannen
   Zo verschrikkelijk boos en kwaad
   Dat ie opsteeg naar de schoorsteen
   Mar `t was alles zonder baat
   Klaas bleef rustig op z`n houtje
   Lachte de ander hartelijk uit
   Klom toen `t tijd wier nog war hoger
   Roepend! Kom maar op kornuit
   Wip daar springt ie door zo´n gatje
   Boven op z`n strooie dak
   Wacht de ander heel geduldig
   Tot ie z´n kop door de opening stak
   Nou bonjour zei Klaas, ge kunt het
   Klimmen als de beste kat
   Mar van boven naar beneeen
   Zeg eens jongens kunde dat
   En hij wandelt heel parmantig
   Nar de schoorsteen van z`n buur
   En verdwijnt in een seconde
   Daar was weer een andere kuur
   Als een aap op hand en voeten
   Klautert den gendarme´s hem na
   Geeft z`n metgezel een teken
   Dat hij gauw naar binnen ga
   Nou begint het er te spoken
   Midden in de schoorsteen Klaas
   Boven een gendarm op `t randje
   En onder ook nog zo´n baas
   Kom riep Klaas! wie zal me vatten
   Want van zelfers kom ik nie
   Een nar onder en een nar boven
   Kom dan zijn we hier mee drie
   `t Is hier werm en heel gezellig
   Mar `t stinkt er we nar roet
   Toe kom gauw ik hou nie van sukkelen
   Kom courage hou je goed
   Toen die twee dat sarren hoorde
   Vlogen ze op den sprokkelaar aan
   En temidden van de schoorsteen
   Kregen ze de man te staan
   Nou zee klaas ge het `t gewonnen
   Bende we smerig en we zwart
   ´k zeg ge zet toch flinke kerels
   En ge het een mannenhart
   Aanstonds moest ie mee nar ´t raodhuis
   En door `t poortje van de trap
   Alle drie mar uitgezonderd
   Lachte hartelijk om de grap