Hoe noem je nu die positieve kanten in of aan de mens? Om vaak de scherpe kanten van zo veel ellende te vergeten. Als ik dan in herinnering weer aan die lange hongerwinter denk. Dan zie ik ons gezinnetje ’s avonds zo rond de houtkachel gezeten.
Vader vertelde verhalen echte hele spannende avonturen. Cowboys en indianen bij hun kampvuur en met veel bravoure. Ja bij het flakkerende licht van de vlammen in de kachel. Zaten wij erbij als echte schutters en ook even stoer.
Dat warme rokerige beschut gevoel spanning van het verhaal. Zijn trant van spreken intonatie in zijn stem van hoog naar laag. Zorgden ervoor dat die stoere fantasie figuren bijna gingen leven. Je vergat even die honger en ellende de afloop bleef een open vraag.
Ik weet dit alles is enkel fantasie zeg maar een illusie. Welke door de jaren heen steeds groter is gegroeid. Maar juist door zijn manier van doen ben ik nu ook verteller. Die met gebaar en stem nu ook klein en groot soms boeit.
Dus resumerend zou ik dan ook willen zien en zeggen. Aan veel wat negatief is ook vaak een positieve kant wel zit. Ik zou immers mijn vader nooit als een verteller hebben leren kennen. Het is gewoon belevenissen kleuren met meer dan alleen maar zwart en wit.
Ik wil gerust ook mijn nageslacht van al dat leed vertellen. Dat echt door mij of niemand ooit nog wat is bijgekleurd. Het is echter helaas altijd steeds een bijna geheel zwart blad. Dat zoveel leed vergeet dat snap je niet het is toch waar gebeurd.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
