Home / Verhalen / De schat!

De schat!

Achter bij de oude eikenboom graaf ik een gat.
Een buur komt langs, legt uit hoe ik moet graven.
Dan komt de een en de ander weer met goede raad.
Je staat versteld waar men mee aan komt draven.
Waar dient het toe,joh wat een enorm groot gat.
Wat moet het eigenlijk en wat stelt het voor.
Lekkage of misschien een kabel, straks stort het nog in.
Zo gaat het genadeloos gestadig uren zo maar door.
Wat ga je diep ,je moet er nu toch haast wel wezen.
Loont het de moeite wel, het is een hele klus.
Ben toch benieuwd wat hij er hoopt te vinden.
Wel lui de zaak zit zo, geheim, niet doorvertellen dus!
Ik vond op zolder geschreven in een beduimeld boekje.
Het een en ander van mijn opa’s vader of van die ervoor.
Er stond dat hij zijn zuur verdiende knaken had begraven.
Maar mondje dicht, echt niemand zeggen hoor.
Op deze plek, drie passen noordelijk de eikenboom.
Al was die toen begrijpelijk nog heel erg klein.
Flink diep zodat hij gewoon kon blijven spitten.
Dus denk ik wel dat ik er nu zowat zal zijn.
Ja hoor, ik voel de schop nu duidelijk schrapen.
Nog even en ik raap de centjes lekker bij elkaar.
Die ouwe heeft ons echt niet helemaal belazerd.
En ik ben dan nog ruim voor donker klaar.
Mocht het zo zijn dat ik het helemaal mis zal hebben.
Ben ik belazerd zeg en jullie natuurlijk ook gelijk.
Moet ik dat ik dit gat wel voor iets anders gaan gebruiken.
Maar met zoveel goede raad, geloof me dat ik het bekijk.