Boeren gedoe

Kijk sprak de Hollandse boer op het congres toen heel bedachtzaam. Dat is nu het grote verschil tussen mij en mijn collega in het Franse land.- Ik snoei en wiedt en sproei en werk bijkans nog harder als mijn paard. Pas als ik alles gedaan heb met mijn eigen handen is er echt niets aan de hand.

De Fransman is van huis uit al niet zo’n planter, zo’n wroeter in de grond. Hij plant wat van het een en ander, bidt dat onze lieve heer de boel laat groeien. Hij neemt ook tijd om te drinken te eten, jagen en zijn vrouwtje te beminnen. En ook soms als het even kan nog eens een keertje met die andere te stoeien.

Ik geef die Franse boer geen ongelijk, want al dat werken maakt zo krom. Als iets zich soms zomaar aandient zeg ik “Wel benut je kansen.” In Afrika bijvoorbeeld sproeit geen boer, het heeft toch helemaal geen zin! Hij wacht even de koelte van de avond af en hij gaat om de regen dansen.

Zo zijn er nog wel vijftien ijverige en wat kalmere broeders onder de boeren. Hier in Europa scheren wij deze heren echter allemaal over die ene kam. De een werkt hard terwijl de ander siësta houdt en in de schaduw even rust. Het is opeens zomaar gekomen en ik weet nog niet hoe dat nu eigenlijk kwam.

Het doet mij wat denken aan de werkers in de wijngaard uit de bijbel. De een werkte een uur, terwijl de ander de hitte droeg van de gehele dag. De Europeaan heeft veel geleerd hij liet zich leiden door dit deel uit de bijbel. Want hun beloning is immers helemaal gelijk zodat animo ontbreken mag.

Het is zo allemaal toch wel een beetje simpel voorgesteld. Want hoe dan ook, het gaat uiteindelijk toch om het product. Maar dat de ene kerel werkt en de ander met subsidie in de zon ligt. Dat vind ik nu zo men in de volksmond zegt “Letterlijk van de pot gerukt.”

Wat kan ik meer nog over domme, luie maar ook ijverige boeren zeggen, Die Hollander druk, druk, druk geen tijd voor het zoeken van een meid. Dat wordt bij ons gedaan voor hen door bereidwillige TV producenten. Ze moeten maar eens in Brussel hierover praten, die hebben immers alle tijd!

Wat heb ik toch eigenlijk een medelijden met die arme boeren. Niet financieel natuurlijk maar meer met het verspillen van de tijd. Want tijd is geld dat weten bedelaars en drukke Hollandse boeren. Ik kies maar voor de Franse boeren, die hebben denk ik minder spijt.