Dierenmanieren

Onlangs hoorde ik een Impala moeder mekkerend zuchten. Dat kwam omdat een woeste Leeuw haar zoon had opgevreten. Hij liep heel lief in het lange gras met die anderen te spelen. Al was het geen verstoppertje, hij was gewoon de weg vergeten.
Hij zocht wat rond en ja hoor de gluiperd had hem in de smiezen. Om nog even weg te kunnen rennen kreeg hij niet eens de tijd. Zijn arme moeder die het allemaal zag gebeuren kon niet helpen. Klauwen erin, strot afgebeten en verscheurd echt een voldongen feit.
Kun je begrijpen wat zo’n moeder dan moet voelen? Je oudste zoon is zomaar opeens naar de barrebiesjes toe. Je hoop, je toekomst lijkt op zo’n moment totaal vervlogen. Maar je moet voort zo het leven gaat, je bent zo vreselijk moe.
Was er nu maar een partij voor dieren die hun zou beschermen. Zo een die al de Leeuwen in een fatsoenlijk circus onderbracht. Waar zij dan net als wij gewoon volop koeien konden vreten. Gek eigenlijk dat hier over nu nooit eens serieus is nagedacht!
Je zou zo Panters, Tijgers, Wolven en ook slangen kunnen houden. Want Schaap en Kip en Varkens hebben wij ook te kust en te keur. Partij voor dieren hier liggen je kansen, je hebt ze voor het grijpen. Want al die overschotten en die ziektes wordt onderhand zo’n sleur.
Ik ga in die tussentijd wel een oplossing voor Krokodillen zoeken. Want deze stakkers komen er in het nieuwe plan heel bekaaid van af. Maar ik zeg:”Pak aan, je moet immers toch ergens gaan beginnen.” Maar met de hulp en macht der mens, scheiden wij het koren van het kaf.
Ja, het is toch zo fijn dat wij de natuur een handje kunnen helpen. Ik denk wel eens: Waar zou die toch zonder mensen handelen zijn! Het werd beslist een zootje dat kan ik je op zeker garanderen. Geloof mij maar, dat er mensen zijn dat vinden al die lieve dieren fijn!