Home / Verhalen / De bootwerker

De bootwerker

Met dank aan Cor Cornelissen voor het insturen van de tekst

Ik verbaas mij regelmatig waar een mannetje, zoals mijn zoon Zack, al die etenswaren laat. Hij eet mij regelmatig onder tafel. Je vraagt je dan af, heeft hij dan misschien een paar lintwormen. Hij is negen jaar oud, weegt 36 kilo en is 1.58 m lang. Hij is de langste van de klas.
Dan moet ik weer even terugdenken aan mijn eigen schooltijd op de MULO te Zwanenburg. Ik was een jongen met wat overgewicht. Tijdens een schoolreisje naar Giethoorn, heb ik twintig boterhammen naar binnen gewerkt. Ik ben pas na mijn schooltijd, toen ik met bokstraining begon, naar een acceptabeler gewicht gegaan.
Mijn zoon is actief, gebruikt dus veel energie. ’s Morgens meestal een tosti met kaas. Ik breng hem om ongeveer 7 uur naar school. Om half 10 heeft hij pauze, dan koopt hij in de kantine meestal nasi lemak (witte rijst met kokosmelk bereid) met sardines, sambal, hard gekookt ei, komkommer. Om 13.10 uur haal ik hem uit school. Dan eet hij warm, rijst, kip of vis, groenten. Na de middagschool of cursus (godsdienstles), een lichte snack, Maleisisch gebak, vaak met kokos en bruine suiker bereid. Om 20.00 uur een lichte maaltijd, hetzij rijst of brood. Om ongeveer 21.00 uur is het tijd voor hem om de barak op te zoeken. Op school word vrij veel aan sport gedaan. Zack voetbalt, doet aan badminton en atletiek. Hij is aardig snel, heeft hij niet van zijn vader. De uitdrukking eten als een ‘bootwerker’, is zeker van toepassing op hem.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten