Een knaapje stond laatst luid te wenen
En de rechter bekeek het zeer bleek
“Waar brengt gij dat gestolen goed henen
Zeg knaapje antwoord mij en spreek
Uw moeder heeft wis voor het stelen
en bedelen u opgeleid”
“Zij is in het gasthuis gestorven
dat heeft me mijn grootmoe gezeid”
[Refrein:]
“Nu sta ik alleen en verlaten op aard
Mijn grootmoe is alles voor mij
Ach wees niet wreed
heb medelei
mijnheer, mijnheer,
Ach wil het mij vergeven”
Uw vader heeft wis U bedorven
Wellicht viel zijn hoofd op ’t schavot
of is hij in de kerker gestorven
dan wacht U het zelfde lot
“Mijn vader was een dier soldaten
Hij sneuvelde voor land en voor vorst
Op ’t slagveld daar is hij gestorven
een kogel trof hem in de borst”
[Refrein]
“Gij spreekt van uw grootmoe zo immer
Zeg mij eens wie is dan die vrouw?
En leerde zij U dan nog immer
van eerlijkheid liefde en trouw?”
“O nee zij kan mij niets meer leren”
sprak wenend het arme kind
“Zij is in het gasthuis mijn heren
aan beide haar ogen blind”
[Refrein}
“Vandaag werd zij zeventig jaren
en ik dacht al kan ze mij niet zien
Al heb ik geen geld om te sparen
toch wil ik haar als kleinkind iets biên.
Ik had niet het plan om te stelen
want dat deed haar wis veel verdriet
Maar ik zag daar die bloempjes zo velen
en dacht één daarvan mist men toch niet”
[Refrein:]
“Ik wou het haar brengen
Zij is het wel waard
Mijn grootmoe is alles voor mij
Ach wees niet wreed
heb medelei
mijnheer, mijnheer,
Ach wil het mij vergeven”
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.