Ik weet op de heide een linde te staan.
Daar zaten wij beiden bij ’t licht van de maan
Ik hoor nog je woorden we trouwen in mei.
Maar woorden zijn woorden en gaan snel voorbij.
Nooit bloeit die linde voor mij als weleer.
Nooit vind ik meer het geluk als weleer
Nooit klopt m’n hart nog zo blij,
als die avond in mei, op de purperen hei.
Nooit klopt m’n hart nog zo blij,
want voor jou en voor mij, is de liefde voorbij.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.