Ziet wat die oprechte liefde doet

Ziet wat die oprechte liefde doet
door die ouders lijden moet
Hoe die ware liefde schijt
in grote rampen en droefheid.
Alfons kwam een schoone maagd beminnen
Hij stelde haar op recht in zijne zinnen
Met wederliefde en getrouwigheid
beminden zij elkander langen tijd

Maar haren vader had enen vriend
waar dat hij meer was voor gezind
Maakte met hem ’t akkoord van trouw
dat zij moest worden zijne vrouw.
Nu werd met hem ’t huwelijk besproken
Wel vader hebt gij dan geen verstand
het zal u dienen tot verdriet en schand

Nadat Alfons dit had verstaan
storte hij ook vele traan
Riep vriend en uw vaders dwang
doet mij zuchten ’t leven lang
Als mijne liefde mij niet meer kan baten
zal ik het vaderland gaan verlaten
Ik wensch u geluk met uwen tweeden vriend
maar toch blijft gij altijd van mij bemind

Hij is naar Romen toe gegaan
eed daar die zwaare kleeren aan
om te gaan vagen jong leven en bloed
Ziet wat men door die liefde doet
De metaanen behaalden den victorie
Goraboldie heeft den slag verloren
Zijn matig leger werd geheel verplet
door het kanon en Roomsche bajonet

Als nu die vijand was verslaan
wat heeft Alfons dan nu gedaan?
Hij vond geen rust bij dag of nacht
heeft den paus verlof gevraagd
om zich naar zijne ouders te begeven
Den paus heeft hem verlof gegeven
Zo kwam hij bij zijn ouders aan
maar hoor wat lijden dat hij daar vernam

Want zijn ouders met droefheid
hebben die zaak hem uitgeleid
Hoe zij door haar tweeden vriend
met grote valsheid was bediend
Hij had haar die eer ontnomen
in staat van schande was gekomen
Alfons die riep hij zal zijn straf doorstaan
nog voor dat ik naar Rome toe zal gaan

Met wreede wraak lust wilt verstaan
is hij aan het zoeken gegaan
Vond hem na een korten tijd
riep valschaard maak u gereid
want u leven is in mijne handen
Gij hebt mijn beminde gebracht in schande
Ik ben voor haar naar Romen toe gegaan
maar voor u wil ik die dood doorstaan

Met Roomsche staal in die hand
daar mee heeft hij hem aangerant
Stak hem een wreedheid groot
zoo dat hij viel ter aarde, dood.
Maar die wet die kwam hem revenderen
naar die gevangenis transporteren
Zo kwam de soldaat met veel droefheid
voorbij zijn soete lief zijne duer geleid

Als zij vernam die droefheid maar
Riep zij vaarwel mijne minnaar
Nu zie ik uw getrouwigheid
die gij mij lang hebt toegeweid
Als uw leven voor mij wilt geven,
wil ik uit liefde voor u sterven.
Sprong uit het venster met haar teer klein kind
Lag op die aarde door die dood verslind

En Alfons die niet mankeert
wordt naar Romen getransporteerd
Daar wordt hij voor zijn misdaad
verwezen naar den krijgsraad
Daar wordt hem zijn vonnis voorgelezen
als moordenaar ter dood verwezen
Dat hij moest sterven door gerbol of lood
wat brengt die liefde de jonghen in nood