Dichter(es): | Anton van Duinkerken |
kort gedicht dan hij voor een haardvuur zit met een glas rode, donkere? wijn en eindigt met de zin die ongeveer als volgt luidt:
#het is mooi geweest”
ik wil dit gedicht graag gebruiken voor een rouwkaart.
Met dank, Ine
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Kan het dit gedicht geweest zijn?
De drinker (Anton van Duinkerken)
Weer hief ik mijn beker. Weer kreeg
Ik hem vol zware wijn, donker rood.
Maar toen sprak de stem die nooit zweeg:
Wees voorzichtig en denk aan uw dood.
Ik echter was vrolijk en sloot
Mijn vuist om de beker, dronk leeg
In één teug, en opnieuw, tot de nood
Van het hart naar de lippen mij steeg.
Toen heb ik gebeden: Mijn God,
Zie naar uw ellendigste zoon
Wees goed en vergeet deze spot.
Doch dit was zijn antwoord, zijn hoon
En mijn deerniswaardige lot:
Slechts dorst krijgt de drinker tot loon.