De ziekte
Alzheimer is één van de vijftig vormen van dementie en het is een vreselijke ziekte voor de patiënt op lichamelijk, psychisch en sociaal gebied, maar zeker ook voor de partner en familie. De patiënt verliest de greep op de wereld en reageert angstig. Bij de ziekte van Alzheimer ontstaan er in de zenuwcellen van de hersenen ophopingen van een bepaald eiwit. De afbraak van dit eiwit verloopt niet goed en door de ophopingen gaan de zenuwcellen en de verbindingen tussen deze zenuwcellen te gronde. Er zijn slechts drie medicijnen, die het proces kunnen verminderen en vertragen, maar de wonderpil is er (nog) niet. Het aantal jong dementerenden is de afgelopen jaren toegenomen.
Omdat de ziekte zo’n geleidelijk verloop kent, zijn veel patiënten zich aanvankelijk bewust van hun geestelijke aftakeling, waardoor depressief gedrag, onrust en verhoogde irritatie kunnen ontstaan met als gevolg intens verdriet, boosheid en/of agressief gedrag. Het is niet voorbehouden aan ouderen, want alleen in Nederland zijn er naar schatting 12.000 mensen met dementie jonger dan 65 jaar.