Nostalgie

Guy Mitchell

Guy Mitchell werd op 22 februari 1927 geboren in Detroit (staat Michigan, Verenigde Staten) als Albert Georg Cernik. Zijn ouders waren immigranten, afkomstig uit Joegoslavië (Kroatië). De familie hield van zingen, louter voor hun plezier en toen Albert drie jaar oud was trad hij voor het eerst op bij een huwelijksreceptie.

De familie verhuisde een aantal keren om uiteindelijk, toen Albert 11 jaar oud, was in Los Angeles te belanden. Hij deed er succesvol auditie bij Warner Brothers en hij leek voorbestemd voor een filmcarrière als kindsterretje. Ook trad hij op voor het radiostation KFWB in Hollywood. De kans dat men een tweede Mickey Rooney van hem zou maken werd was verkeken toen de familie opnieuw verhuisde, dit keer naar San Francisco. Daar werd Albert een leerling zadelmaker, hij werkte op ranches en bij rodeo’s in de San Joaquin Valley en hij trad op in de radioshow van cowboy zanger Dude Martin. Zijn hele carrière door bleef hij van country muziek houden.

Nadat hij vanaf 1944 twee jaar bij de Amerikaanse marine gediend had ging hij in 1947, nog steeds onder zijn eigen naam Al Cernik, als zanger optreden bij de band van pianist Carmen Cavallaro en met deze band maakte hij zijn eerste platen, zoals de nummers “I Go In When The Moon Comes Out” en “Ah, But It Happens”. Maar door de gevolgen van een ernstige voedselvergiftiging moest hij de band verlaten.

In 1948 vertrok hij naar New York om daar demonstratieplaten op te nemen. Hij won er ook een talentenjacht. In 1949 nam hij nog wat nummers op voor King Records onder de artiestennaam Al Grant. Hij tekende vervolgens een contract bij impresario Eddie Joy, die hem na een stevige training introduceerde bij Mitch Miller, het hoofd van de ‘artiesten en repertoire’ afdeling bij Columbia Records. Het was 1950 en hij tekende een contract bij Columbia.

Mitch Miller wilde dat hij zijn naam veranderde omdat Al Cernik niet zo’n gemakkelijke naam was. Volgens de overlevering zei hij tegen Al: “My name is Mitchell (inderdaad zijn volledige voornaam) and you seem a nice guy, so we’ll call you Guy Mtchell.” Dus vanaf die tijd was de artiestennaam van Al Cernik, Guy Mitchell. Hun eerste succes hadden ze in 1950 met de nummers “My Heart Cries For You” en The Roving Kind”. In de jaren vijftig werden deze liedjes gevolgd door een reeks van hits, over het algemeen vrolijke nieuwe nummers. Meestal waren de arrangementen van Mitch Miller, die voor het speciale effect Franse hoorns gebruikte. Verschillende van deze nummers waren geschreven door Bob Merrill, zoals “Sparrow In The Tree Top”, “Pittsburgh, Pennsylvania”, “My Truly, Truly Fair”, “Feet Up (Pat Him On The Po-Po)”, “Belle, Belle, My Liberty Belle” en “She Wears Red Feathers”. Het laatste nummer bevatte de onsterfelijke tekst: “An elephant brought her in, placed her by my side/While six baboons got out bassoons, and played ‘Here Comes The Bride’!”, oftewel “Een olifant bracht haar naar binnen en zette haar naast mij / terwijl zes bavianen uit de fagotten kwamen en ‘Hier komt de Bruid’ speelden”.

Andere tophits van hem uit die tijd zijn: “You’re Just In Love” (een duet met een andere protégé van Mitch Miller, Rosemary Clooney), “Christopher Columbus”, “Unless”, “Sweetheart Of Yesterday”, “There’s Always Room At Our House”, “I Can’t Help It”, “Day Of Jubilo”, “‘Cause I Love You, That’s A-Why”, “Tell Us Where The Good Times Are” (de laatste twee zijn duetten met Mindy Carson) en “Ninety-Nine Years (Dead Or Alive)”. “Singing The Blues” (met Ray Conniff en zijn orkest) werd zijn meest succesvolle plaat die in 1956 in de Verenigde Staten voor tien weken op de eerste plaats stond. In Engeland had Tommy Steele ook een hit met hetzelfde nummer, maar Guy haalde daar met het nummer ook de eerste plaats in de hitlijsten.

Guy had nog meer hits: “Knee Deep In The Blues”, het liedje dat je gemakkelijk kon onthouden “Rock-A-Billy” (“rock-a-billy, rock-a-billy, rock-a-billy rock, rock-a-billy rock-a-billy, ooh rock rock”) en zijn laatste nummer 1 hit in Amerika “Heartaches By The Number”.

Van de hiervoor genoemde platen waren er zes waarvan er meer dan een miljoen verkocht werden.

Veel van zijn hits in Amerika werden ook hits in andere landen. Vooral in Engeland was hij populair. Daar toerde hij ook regelmatig. In 1952 trad hij voor de eerste keer op in het Palladium in Londen. Hits die hij in Engeland scoorde zijn: “Pretty Little Black-Eyed Susie”, “Look At That Girl”, “Cloud Lucky Seven”, “Cuff Of My Shirt”, “A Dime And A Dollar” en “Chicka Boom”. Dit laatste nummer kwam uit Guy’s eerste film, de muziekfilm “Those Redheads From Seattle” (1953), met naast hem rollen voor Rhonda Fleming, Gene Barry en Teresa Brewer. Met Teresa Brewer zong hij ook het duet “I Guess It Was You All The Time”. In 1954 speelde hij weer samen met Gene Barry in de gekke Western “Red Garters” (= rode jarretels), waarin ook Rosemary Clooney speelde en waaruit zijn nummer “A Dime And A Dollar” kwam. In tegenstelling tot zijn wat vrolijke stijl in zijn hitsingles, toonden zijn albums aan dat hij ook uitstekend ballades kon zingen. Bijvoorbeeld op zijn album “A Guy In Love”, met het orkest van Glen Osser stonden “The Moon Got In My Eyes”, “Allegheny Moon”, “East Of The Sun” en “East Side Of Heaven”.

Tijdens de opkomst van de beatgroepen in Amerika liep zijn contract met Colombia in 1962 ten einde en bracht hij een aantal singles uit op het Joy and Reprise Records muzieklabel. In 1967 tekende Guy voor het Starday label uit Nashville, maar al kort nadat zijn nummers “Traveling Shoes” en “Singin’ Up A Storm” waren uitgebracht stapte het bedrijf uit de muziekbusiness.

Er zijn een aantal periodes in de jaren zestig en zeventig dat hij niet meer optrad. Het enige dat hij deed was een paar nummers uitbrengen op zijn eigen label GMI. Dat was gedeeltelijk te danken aan problemen met zijn gezondheid, maar vooral omdat hij een ernstig alcoholprobleem had. In 1979 maakte hij een tournee door Australië en begon hij weer met op te treden in nachtclubs in Amerika. In de jaren tachtig trad hij verschillende keren op in Engeland en bracht hij een single uit met aan de ene kant het Elvis nummer “Always On My Mind” en aan de andere kant het nummer “The Wind Beneath My Wings” (uit de film “Beaches” met Bette Midler). Hierna volgden “A Garden In The Rain” en onder andere “My Kind Of Girl”, “Yesterday”, “I Hadn’t Anyone Till You” en “I’ll See You Again”.

In de jaren negentig werden, nadat hij in Engeland was opgetreden in het televisiedrama “Your Cheatin’ Heart”, in Engeland zijn oude hits weer uitgebracht en aan een jonger publiek verkocht.

Tijdens een tournee door Australië in 1991 kreeg hij tijdens een paardrijden een ongeluk en als gevolg daarvan had hij ernstige interne verwondingen. Hij lag een tijd op de intensive care, maar hij herstelde toch weer.

In 1997 werd leukemie bij hem vastgesteld. Hij onderging er behandelingen voor.

Op 1 juli 1999 overleed hij, nadat hij een operatie had ondergaan.

Guy Mitchell is drie keer getrouwd. In 1952 trouwde hij met Jackie Loughery, een voormalige miss USA. In 1954 is hij van haar gescheiden. In 1956 trouwde hij vervolgens met Elsa Sørenson, een voormalig miss Denemarken. Toen hij in september 1956 op huwelijksreis was met Ilse hoorde hij de Nashville-ster Marty Robbins het droevige lied “Singing the blues” zingen, dat was geschreven door ene Melvin Endsley, een twintigjarige componist die leed aan polio. Guy besloot het stuk ook op de plaat te zetten. Net op de dag van de opnamesessie zou het echtpaar ook de uitslag krijgen of de Deense Ilse van de Immigratiedienst wel in de Verenigde Staten mocht blijven. Door de spanning kreeg het lied voor Guy Mitchell de extra lading die er een mooi nummer van maakt. Maar van Ilse is hij ook gescheiden. Daarna trouwde hij met Betty (achternaam onbekend en wanneer ze precies trouwden ook niet). Hij was in elk geval met haar getrouwd tot aan zijn dood en was toen 26 jaar met haar getrouwd. Hij had twee stiefzonen.

 Kijk en luister naar Guy Mitchell

(TIP: mocht uw internetverbinding niet snel genoeg zijn, klik dan links onder op II)

(er ontstaat dan een driehoekje met de punt naar rechts)

(laat u het filmpje downloaden en klik dan op het driehoekje)

My Heart Cries For You

Sparrow In The Tree Top

Pittsburgh, Pennsylvania

My Truly, Truly Fair

Belle, Belle, My Liberty Belle

She Wears Red Feathers en Feet Up

Unless

I Can’t Help It

Singing The Blues

Knee Deep In The Blues

Rock-A-Billy Rock

Haertaches By Th Number

Pretty Little Black-Eyed Susie

Geraadpleegde bronnen o.a.:

All Music Guide

IMDb

Independent

Oldies

VPRO

Wikipedia

Terug naar Nostalgie